Ένας μονόλογος φυγής … είναι η αφήγηση της μεταβατικής εκείνης περιόδου ενός χωρισμού, που μόλις ο θυμός έχει φύγει και παίρνει τη θέση του στη καρδιά μας η νοσταλγία. Το παρελθόν και το παρόν μοιάζουν αποστάσεις διαδοχικών αναπνοών και η μοναξιά μοιάζει με θλιμμένος πίνακας που τα χρώματα του ξεθώριασαν. Μέσα από περιπλανήσεις σε στιγμές, πρόσωπα και τοποθεσίες, το τραγούδι αυτό, γίνεται η ηχώ της ευγενικής δυστυχίας αλλά και της λυτρωτικής αγάπης την όποια πάντα θα επαναλαμβάνουμε ….